Column Zwitserland: Grüezi mitenand
Was dat vroeger in Nederland nu ook? En wellicht hier en daar nog? Ik bedoel, het groeten van iedereen die je tegenkomt. Niet alleen op wandelingen waar je in drie uur twee mensen tegenkomt, nee, iedereen groet iedereen. Grüezi of grüezi mitenand, net naar gelang het of één persoon of meer personen betreft. “Mitenand” betekent immers niets anders dan “miteinander”, dus “met elkaar”. Enige tijd geleden kwamen wij op een wandeling een vrouw van middelbare leeftijd tegen met een klein hondje aan de lijn. Mijn partner zei toen “grüezi mitenand”, denkende dat zij wel begreep dat het een grapje was. Ik moest lachen om het verbouwereerde gezicht van de ander, wat de zaak niet beter maakte. Sindsdien houden we ons maar strikt aan de hier geldende gewoonten. Bij het groeten, bij het verlaten van de bus of het restaurant (“ade mitenand”), en in een telefoongesprek. Dat was ook een beetje wennen: doorgaans stelt de Nederlander vrijwel direct de vraag die hij wilde stellen. Zo niet hier in Zwitserland. En dat niet alleen. Na het telefoongesprek wenst men elkaar wederzijds uitvoerig “einen schönen Tag” en meer van dit soort goede wensen. En toch: men hoort en leest zo vaak, de Zwitser is zo afstandelijk. Ik denk, het sociale gedrag van de Zwitser is eenvoudig anders. Men heeft wat langere tijd nodig om aan elkaar te wennen, maar is men aan elkaar gewend, dan hoor je erbij en is men “per du”, dat wil zeggen, men tutoyeert elkaar. Ook dat verloopt door middel van een ritueel, maar daarover de volgende keer meer. Ade mitenand!
September 2012
Column mr Eva Hofkes | advies@huisinzwitserland.eu
Voor Eduard Strang Verhuizingen | Den Bosch