Column Zwitserland: Mi Ma

In de etalage lagen al jaren twee verschoten kleden, enkele gordijnen in onduidelijke kleuren en een rol linoleum met een dessin zoals dat in mijn jeugd zeer gevraagd was. Maar wij wisten, in de winkel hebben zij mooie, handgeweven kleden uit Appenzell van onbehandeld schapenwol: wit, grijs, alle kleuren bruin, zoals schapen zijn. Zij stond in de winkel. Zes dagen lang, negen uur per dag. Toch altijd vriendelijk, altijd hulpvaardig. Ik geloof niet dat wij ons afvroegen of zij de winkel alleen dreef. Totdat zij met een gebaar dat ik nooit zal vergeten, aan ons een binnenkomende man voorstelde: “mi Ma”. Al had zij Chinees gesproken, dan had ik haar nog verstaan. “Mein Mann”. Zo veel trots in haar blik, dat was niet mis te verstaan. Twee woorden, het kan niet eenvoudiger en toch zonder meer duidelijk. Daar heb je geen Konjunktiv, Dativ of Flexion voor nodig. Iets meer dan een half jaar later was de winkel voor enkele maanden gesloten. Nog later werd de winkel overgenomen door voor ons onbekenden. De weduwe wilde de zaak niet alleen voortzetten. Ik dacht aan de kleden die bij ons thuis liggen, nog steeds wit, grijs en alle kleuren bruin, zoals schapen nu eenmaal zijn. In de winkel worden nog steeds kleden verkocht en er hangen nog steeds gordijnen. Alles is nieuw, niets is verschoten, alles in felle kleuren. Te fel. We zijn er nooit meer binnen gegaan. Dat hoeft ook niet. We zijn erg tevreden met onze Appenzeller kleden van mi Ma.

Mei 2013
Column mr Eva Hofkes | advies@huisinzwitserland.eu
Voor Eduard Strang Verhuizingen

Lees alle columns en reisverhalen op onze Blog-pagina of ga direct naar de Zwitserland-Blog